fbpx
Skip to main content

Een verhaal uit de praktijk: Eenzaamheid?

Toen ik vandaag mijn wekelijkse cardio deed in de plaatselijke sportschool, liet ik mijn gedachten de vrije loop. Altijd heerlijk om even niets te moeten en alleen te doen en mijn gedachten de vrije loop te laten. Zo kwam ik in gedachten op een gesprek terug met een van mijn cliënten. Het gesprek ging over eenzaamheid.

Mijn cliënt voelde zich soms eenzaam. Ik vroeg of ze dit wilde omschrijven. Ze zei dat ze zich niet op haar gemak voelt als ze bij vrienden is. Ze voelt zich eigenlijk te veel. Al pratend kwamen ze zelf met de uitspraak dat ze het moeilijk vindt om haar ruimte in te nemen. En helemaal te gaan zitten en zijn zoals ze zich op sommige momenten voelt. Ik zei dat het altijd aan de ander is om jou duidelijk te maken of een bezoek wel of niet uitkomt en of je wel of niet te veel bent. Hierop antwoordde ze dat anderen dat dan misschien niet durven zeggen. Dan nog, is het aan hen antwoordde ik. Doordat mijn cliënt haar ruimte niet inneemt, wordt ze onzeker en vraagt ze zich af of ze welkom is. Door deze emotie kan haar intuïtie haar niet vertellen of ze daadwerkelijk welkom is, want deze is vertroebeld door haar onzekerheid. 

Al mijmerend over dit gesprek blijf ik maar denken: ‘wat is dat toch, die eenzaamheid waar iedereen het over heeft’. Velen van ons voelen zich eenzaam, in een wereld vol mensen. Hoe komt dit toch? Laat ik iedereen die zich alleen voelt toe in mijn leven of in mijn huis? Nee, dat doe ik ook niet. Dat hoeft ook niet, ik hoef de wereld niet te redden. Eigenlijk denk ik dat de eenzaamheid die mensen voelen, vanuit henzelf komt. Ik denk dat als je ‘werkelijk’ contact hebt met je ziel, hetgeen waar je vandaan komt, dat je geen eenzaamheid zal voelen. Ik zeg niet dat ik de waarheid spreek, ik zeg dit puur uit eigen ervaring. Want wat mijn cliënte mij vertelde, dat herkende ik wel. Daarentegen is het iets wat bij mij is verdwenen en dat ligt niet aan de vrienden die ik heb gevonden. Dat ligt aan het feit dat ik keihard aan mezelf heb gewerkt. Dat doe ik nog steeds. Voor mij is het werken aan mezelf een handvat naar geluk. Want geluk, heel cliché, zit echt in jezelf. Dat zit niet in kortstondig geluk van de koop van een nieuw bed of een nieuwe jas, sport etc. Geluk zit in jou, in jouw lichaam, in jouw geest, in jouw mind.